خبری را چند روز پیش خواندم مبنی بر اینکه گویا کنسول های بازی هم جزو اقلامی هستند که واردات آنها برای کنترل بازار ارز ممنوع اعلام شده است و این در حالی بود که علت اعلام ممنوعیت واردات این کالاها وجود نمونه داخلی آنها بوده است. بماند که چرا کنسول های بازی در این لیست جای گرفته اند ولی از این مسئله مطمئن هستم که ممنوع اعلام کردن واردات کنسول های بازی به هیچ عنوان به عدم واردات آنها نخواهد انجامید چراکه تا تقاضا از سوی علاقمندان و گیمر های وطنی وجود دارد، افرادی پیدا خواهند شد که برای کسب سود اقدام به قاچاق میکنند و تا آنجا که من میدانم از نظر فنی امکان اعمال هیچگونه محدودیتی به مانند طرح ریجستری گوشی های هوشمند برای کنسول ها وجود ندارد.

اما روی صحبت این متن من به این رفتار ناشایست حاکمیت نسبت به گیمرها نیست، بلکه به تفکر و تلقی غالبی است که ریشه در تار و پود فرهنگی ما دارد و هر از چندگاهی به مانند یک زخم چرکین در قالب همین اخبار در سطح جامعه سر باز میکند.

اگر شما به صورت اتفاقی از یک نفر در کوچه و خیابان، محل کار و تحصیل و یا هرجای دیگر بپرسید که گیمر کیست، به احتمال زیاد به شما پاسخ خواهند داد که همین بچه مدرسه ای هایی که بعد از تمام شدن کلاسشان به گیم نت ها میروند. اگر یک گیمر باشید، شنیدن این حرف به مانند خنجری میماند که به قلب شما فرو میرود و تنها میتوانم بگویم که این پاسخ رایج به مانند این است که در پاسخ سؤال فوتبالیست کیست به شما گفته شود که همین بچه هایی که دارن سر کوچه فوتبال بازی میکنند!!!!

به واقع همه گیمرها از همین کوچه خاکی ها یا همان گیم نت های سر کوچه با این دنیا آشنا شده اند و این تفکر غالب درباره دنیای سرگرمی و گیم به مانند آن میماند که شما مسی، رونالدو، بارسلونا، بایرن مونیخ و… را در دنیا فوتبال نشناسی و تلقی شما از فوتبال فقط همان کودکان فوتبال دوست سر کوچه باشند.

این نگرش به مقوله دنیای سرگرمی مطمئنان بین مسئول عزیز هم وجود دارد و هنگامی که دارند به مسائل کلان کشور می اندیشند و تصمیم گیری میکنند، با همین نگرش تصمیمات تاریخیشان را در این حوزه اتخاذ میکنند.

من شخصا تاریخ را با سری اساسین کرید، فوتبال و پرچم کشورها را با winning eleven، اسلحه ها را با کانتر و زمین dust 2 و… شناختم و اگر از اینجا شروع به دیدن جهانت کرده باشی، دل کندن از این دنیا امری سخت و ناشدنی است و میدانم که تا وقتی چنین نگرشی به صورت غالب نسبت به گیم و دنیای سرگرمی در فرهنگ ما وجود داشته باشد، اینجا گیمر بودن هر روز سختر از دیروز است…